Pan oedd yr holl genedl wedi gorffen pasio dros yr Iorddonen, dywedodd yr ARGLWYDD wrth Josua, ²"Cymerwch ddeuddeg dyn o'r bobl, o bob llwyth yn ddyn, ³a gorchymyn iddynt, gan ddweud, 'Cymerwch ddeuddeg carreg oddi yma allan o ganol yr Iorddonen, o'r union fan lle safai traed yr offeiriaid yn gadarn, a dewch â nhw drosodd gyda chi a'u gosod i lawr yn y man lle rydych chi'n lletya heno. '"

⁴Yna galwodd Josua y deuddeg dyn o bobl Israel, yr oedd wedi'u penodi, yn ddyn o bob llwyth. ⁵A Josua a ddywedodd wrthynt, "Ewch ymlaen o flaen arch yr ARGLWYDD eich Duw i ganol yr Iorddonen, a chymerwch garreg ar ei ysgwydd i bob un ohonoch, yn ôl nifer llwythau pobl Israel," ⁶y gallai hyn fod yn arwydd yn eich plith. Pan fydd eich plant yn gofyn mewn pryd i ddod, 'Beth mae'r cerrig hynny'n ei olygu i chi?' ⁷yna byddwch yn dweud wrthynt fod dyfroedd yr Iorddonen wedi'u torri i ffwrdd cyn arch cyfamod yr ARGLWYDD. Pan basiodd dros yr Iorddonen, torrwyd dyfroedd yr Iorddonen i ffwrdd. Felly bydd y cerrig hyn yn gofeb am byth i bobl Israel. "

⁸Gwnaeth pobl Israel yn union fel y gorchmynnodd Josua a chymryd deuddeg carreg allan o ganol yr Iorddonen, yn ôl nifer llwythau pobl Israel, yn union fel y dywedodd yr ARGLWYDD wrth Josua. A dyma nhw'n eu cario drosodd gyda nhw i'r man lle gwnaethon nhw letya a'u gosod i lawr yno. ⁹Sefydlodd Josua ddeuddeg carreg yng nghanol yr Iorddonen, yn y man lle'r oedd traed yr offeiriaid yn dwyn arch y cyfamod wedi sefyll; ac maen nhw yno hyd heddiw. ¹⁰Oherwydd roedd yr offeiriaid oedd yn dwyn yr arch yn sefyll yng nghanol yr Iorddonen nes bod popeth wedi gorffen bod yr ARGLWYDD wedi gorchymyn i Josua ddweud wrth y bobl, yn ôl popeth roedd Moses wedi'i orchymyn i Josua. Aeth y bobl drosodd ar frys. ¹¹Ac wedi i'r holl bobl orffen pasio drosodd, aeth arch yr ARGLWYDD a'r offeiriaid drosodd o flaen y bobl.

¹²Aeth meibion Reuben a meibion Gad a hanner llwyth Manasse drosodd yn arfog o flaen pobl Israel, fel roedd Moses wedi dweud wrthyn nhw. ¹³Fe basiodd tua 40,000 yn barod am ryfel gerbron yr ARGLWYDD am frwydr, i wastadeddau Jericho. ¹⁴Ar y diwrnod hwnnw dyrchafodd yr ARGLWYDD Josua yng ngolwg Israel gyfan, a safasant mewn parchedig ofn arno yn union fel yr oeddent wedi sefyll mewn parchedig ofn ar Moses, holl ddyddiau ei fywyd.

¹⁵A dywedodd yr ARGLWYDD wrth Josua, “ ¹⁶"Gorchmynnwch i'r offeiriaid sy'n dwyn arch y dystiolaeth ddod i fyny o'r Iorddonen."

¹⁷Felly gorchmynnodd Josua i'r offeiriaid, "Dewch i fyny o'r Iorddonen." ¹⁸A phan ddaeth yr offeiriaid oedd yn dwyn arch cyfamod yr ARGLWYDD i fyny o ganol yr Iorddonen, a chodi gwadnau traed yr offeiriaid ar dir sych, dychwelodd dyfroedd yr Iorddonen i'w lle a gorlifo'i holl banciau, fel o'r blaen. ¹⁹Daeth y bobl i fyny o'r Iorddonen ar y degfed diwrnod o'r mis cyntaf, a gwersyllasant yn Gilgal ar ffin ddwyreiniol Jericho.

²⁰A’r deuddeg carreg hynny, a gymerasant allan o’r Iorddonen, a sefydlodd Josua yn Gilgal. ²¹Ac meddai wrth bobl Israel, "Pan fydd eich plant yn gofyn i'w tadau mewn amseroedd i ddod, 'Beth mae'r cerrig hyn yn ei olygu?' ²²yna byddwch chi'n rhoi gwybod i'ch plant, 'Fe basiodd Israel dros yr Iorddonen hon ar dir sych.' ²³Oherwydd sychodd yr ARGLWYDD eich Duw ddyfroedd yr Iorddonen ar eich rhan nes i chi basio drosodd, fel y gwnaeth yr ARGLWYDD eich Duw i'r Môr Coch, a sychodd i ni nes i ni basio drosodd, ²⁴er mwyn i holl bobloedd y ddaear wybod bod llaw'r ARGLWYDD yn nerthol, er mwyn i chi ofni'r ARGLWYDD eich Duw am byth. "